Biblioteka Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego to jedyna tego typu placówka w tej części Europy. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy książek, przede wszystkim z zakresu teologii ewangelickiej, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu reformowanego, publikacje historyczne poświęcone historii reformacji w Polsce, dziejom Kościoła ewangelicko-reformowanego, polskiego i litewskiego ewangelicyzmu w XVI - XX w., a także czasopisma i publikacje dokumentujące współczesną działalność ewangelików reformowanych w Polsce i na świecie.
Biblioteka dokonuje zakupów nowości książkowych z interesujących nas dziedzin. Otrzymuje także dary. Wspierał nas książkami ks. Ralf Hamburger, a ks. Hartmut Rebuschat przekazał całość dzieła Karola Barta Kirchliche Dogmatik. Kilka razy zwrócono nam nasze własne książki, ze zniszczonego i rozproszonego w latach 1944-1945 księgozbioru. Inwentarz Biblioteki zawiera obecnie 4500 pozycji. Drugie tyle oczekuje na zinwentaryzowanie. Biblioteka Synodu jest w trakcie katalogowania zbioru. Dział podręczny jest skatalogowany i obejmuje 870 woluminów. W przyszłości Biblioteka Synodu pragnie włączyć się w sieć wymiany międzybibliotecznej. Rocznie odwiedza nas ponad 500 osób. Biblioteka Synodu działa w ramach konsystorskiej Komisji Dokumentacji Informacji i Wydawnictw.
Biblioteka Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, działająca obecnie w budynku kościoła ewangelicko-reformowanego przy ul. Solidarności 74 w Warszawie, ma skomplikowaną historię. Jej początki wiązać można z księgozbiorem znajdującym się przy warszawskim zborze ewangelicko-reformowanym już w drugiej połowie XVIII wieku, a składały się na niego zapewne dary, spuścizny po duchownych i wykształconych parafianach oraz pozycje nabywane za pośrednictwem warszawskich wydawców i księgarzy - ewangelików, takich jak Michał Gröll i inni.
W czasie drugiej wojny światowej największe straty poniosła Biblioteka Synodu w okresie powstania warszawskiego. Jej siedziba uległa częściowemu uszkodzeniu, a ocalałe zbiory rękopiśmienne i książki przetrwały zimę 1944/45 bez nadzoru w pozbawionych okien i zalewanych wodą pomieszczeniach.
Po wojnie i przejęciu księgozbioru Biblioteki Synodu przez Bibliotekę Uniwersytetu Warszawskiego, przez dłuższy czas Kościół ewangelicko-reformowany nie miał centralnej biblioteki, działały tylko biblioteki zborowe.
Dopiero w latach osiemdziesiątych powrócono do idei powołania biblioteki ogólnokościelnej wyspecjalizowanej w gromadzeniu i udostępnianiu literatury teologicznej i historycznej, a ostatecznie postanowiono reaktywować Bibliotekę Synodu, która swe pomieszczenia znalazła w budynku "nowego kościoła" ewangelicko-reformowanego na Lesznie.
Bogactwem biblioteki są nie tylko książki. To przede wszystkim ludzie, którzy są z nią związani: To oni stanowią o tym, że biblioteka jest niezwykłym miejscem z nowatorskim podejściem do uczniów i studentów.
Biblioteka prowadzi również spotkania poświęcone reformacji, a także historii i teologii Kościoła.
Zapraszamy.
Kontakt